4 Mayıs 2014 Pazar

FUTBOL TERÖRÜ ÜZERİNE ...

Evet kadınların deyimiyle 22 tane sap bir topun peşinden koşuyor ve milyonlarca insan bunu izlemek için paralar ödüyor.Ama tabiki futbol bu değil.Tıpkı diğer oyunlar gibi bir amacı var ve bu amaca ulaşmak için mücadele eden insanlar.Erkekler voleybol'a 10 kadın topu karşı sahaya atmak için elleriyle bişeyler yapıyorlar diyemiyceği gibi futbol'da asla basit bişey değildir.İnançları olan kulüpler inançlarını temsil eder.Felsefesi olan kulüpler felsefelerini temsil eder.Aslında bi strateji oyunu oynar gibi var oluşun modern dünyadaki yansımalarından biridir futbol.Aslında temeli Roma daki gladyatör savaşlarına dayanan bir mantıkla, 2 tarafın birbirine üstünlük sağlaması,yenmesi psikolojisini içerir ama kan,şiddet,ölüm gibi öğeler yerlerini gol atma,baskı kurma gibi daha yumuşak ve insani değerlere bırakmıştır.Evet bütün dünya bunu izliyor.Peki ya biz ne yapıyoruz.İçki içip karısını dövmeyi kendine hak gören bi erkek egemen toplumda,5 yaşındaki çocuğa tecavüz edilen bir ülkede,adamı öldürdükten sonra mahkemede takım elbise giydiği için iyi halden indirim alınan bir ülkede.Biz futboldan ne anlıyoruz.Bi kere kazanmak için ahlaki değerlerimizden vazgeçiyoruz.Haksız bir penaltı kazandığımızda sesimizi çıkartmıyıp rakip takım aynı şeyi kazandığında avazımız çıktığı kadar küfür etmenin psikolojisi Yolda para bulunca cebe atan ama kendi parası kaybolduğunda dinine bile küfür eden psikolojiden farkı nedir.Evet beşiktaşlıyım ve maçlara gidiyorum.Ama küfür edilen tezahüratlardan,Kaybedilen her maç sonrası yönetim istifa diye bağıran demokrasinin ne olduğunu bilmeyenlerden sıkıldım.Duvar kenarına işemeyi kendine hak gören,Bileti olmayınca kapıları kırmaya çalışan insanlardan sıkıldım.Üzerinde forma olduğu için çoğunluğun gücüyle metroda içki sigara içen,vapurda ana bacı küfür eden insanlardan sıkıldım.Bu sadece Beşiktaş meselesi değil.Onları örnek vermem yanlış olabilir.Ama en azından kendi takımım olduğu için nazım geçer diye düşündüm.Ama fenerbahçesi,galatasarayı hepsi aynı.Gün gelicek ben stada gittiğimde bi hanımefendi güler yüzüyle ilker bey hoşgeldiniz diycek.Kombine kartımı verdikten sonra eşimle beraber stadın içindeki güzel bi restauranttan yemeğimizi yiyip maçımızı izliycez.Yürüyen merdivenlerimiz,mis gibi wc lerimiz olacak.Veya ben hayal kuruyorum.Ama tesadüfen Şampiyonlar liginde çeyrek final oynayan bi takımı olan ülkede Şampiyonlar ve Kupalar istiyorsak ilk önce sporu ve insanları sevmeli,medeni bir insan olmalı,olamıyorsak en azından 90 dakika öyle davranmalıyız.